Mówi się "umarł król - niech żyje król" i faktycznie życie Klubu i społeczności cracoviackiej po śmierci Profesora Filipiaka idzie do przodu. Pokazuje to, że nie ma ludzi niezastąpionych i w przypadku takiego klubu, jak Cracovia - jest to zawsze projekt ponadczasowy i nawet jeśli przychodzi zastąpić w nim nazwisko wielkie, to ta wieczna machina poradzi sobie z tym jak należy. I nie ma nikogo, kto mógłby ją zatrzymać.

Jestem dobrej myśli i kibicuję mocno Prezesowi Dróżdżowi - wydaje mi się, że ma wiele dobrych pomysłów. Pytanie na ile realizacja tych jego pomysłów będzie możliwa, bo musi wcześniej przekonać do nich... Zarząd Comarchu. O ile w przypadku Profesora Filipiaka działała zasada "dziel i rządź" - Prezes mówił, że "tak ma być" i tak było - o tyle Prezes Dróżdż jest w pewnym sensie petentem głównego sponsora i musi przekonywać go do pewnych wydatków.

Tym bardziej cieszy, że po przedostatniej kolejce udało nam się utrzymać w piłkarskiej Ekstraklasie, bo już wcześniej słyszeliśmy, że są nowi sponsorzy (przynajmniej dwaj), z tym że chcieliby oni sponsorować klub z elity, a nie z Pierwszej Ligi.

Jakby jednak na to nie spojrzeć - sezon w wykonaniu naszych futbolistów był bardzo rozczarowujący i osobiście jestem zdziwiony, że tak doświadczony szkoleniowiec jak trener Zieliński zmontował w sumie, jak się okazało, bardzo przeciętny, o ile nie słaby skład.

Niektórych posunięć transferowych w ogóle nie rozumiem: nie wiem co robi w klubie Bochnak, czy Maigaard, nie przekonuje mnie także Sokołowski, a nawet Atanasov, który potrafi zagrać raz bardzo dobry mecz, a potem dwa słabe. Nie wiem, czy potrzebowaliśmy też takiego gracza, jak Glik - ale widocznie Profesora stać było na to, tyle że teraz wypadałoby ten kontrakt może trochę renegocjować.

Wydaje mi się, że jak na tą ilość transferów - w większości gotówkowych - nie uzyskaliśmy w zespole za czasów trenera Zielińskiego jakości, o którą nam chodziło. Potraciliśmy mnóstwo punktów z najgorszymi drużynami w lidze, zanotowaliśmy też 15 remisów, co pokazuje, że nasza walka o utrzymanie nie była przypadkowa.

Owszem, mieliśmy momenty przebłysków, jak choćby wygrana z Legią, czy rozgromienie Radomiaka i to sprawiało nam trochę radości, ale trzeba pamiętać, że w tym drugim przypadku graliśmy w jedenastu na dziesięciu, a Radomiak - co udowodniła runda wiosenna - też w tym sezonie do mocarzy nie należał.

Jeśli pomysł na mecz z Rakowem był taki, żeby się cofnąć głęboko i kontrować to brawo za realizację. Liczył się cel, jaki był do osiągnięcia i brawa należą się trenerom oraz zawodnikom za jego realizację.

Ale zastanawiam się, czy to jest styl gry, który w Krakowie może kiedykolwiek zyskać uznanie? Raczej wątpię. Nie tego oczekują kibice "Pasów" - my jesteśmy wybredni i zawsze chcielibyśmy mieć maksimum "piłki w piłce". Gra na kontratak może radować kibica Warty, czy Puszczy i wszystko fajnie, ale przy Kałuży tęsknimy zawsze za "krakowską piłką".

Zresztą w przekroju ostatniego sezonu powiedziałbym, że nasza gra wyglądała zwykle tak, że mogli ja wytrzymać jedynie kibice Cracovii - bo musieli. Jeśli natomiast ktoś nie był kibicem Cracovii i trafił na nasz mecz w telewizji to raczej zmieniał kanał.

I mam też wątpliwości, czy większość z zawodników tej drużyny nadaje się do pozostawienia z myślą o tym, że gralibyśmy wkrótce taką lepszą piłkę. Brakuje nam - któryś rok z rzędu - rozgrywającego. Trzeba w tej drużynie wiele poprawić jeśli chodzi o skład osobowy, żeby faktycznie bić się o cele ulokowane w górnej połowie tabeli.

Rozegraliśmy więc kolejny słaby sezon, w którym dominowało hasło "zaprzepaszczonych szans" i jedyne co nas mogło cieszyć, to to że przed ostatnią kolejką ligową byliśmy pewni utrzymania.

Niestety, nasza pasiasta dola przyzwyczaiła nas od lat, że najpierw czekamy na koniec sezonu z myślą "niech to się skończy", potem liczymy, że po "resecie" wystartujemy lepiej, ale znów startujemy jak zawsze, czekamy do wiosny, zapewniamy sobie utrzymanie i odliczamy do końca sezonu, żeby w kolejnym... I tak w koło Macieju. No ale tak to jest w życiu kibica "Pasów".

Ciężko dziś powiedzieć jaki będzie dla Cracovii sezon 2024/25. Znowu mamy jednak sytuację, że liczymy na grę o wyższe cele i oczywiście może to być tylko kolejne złudzenie, jednak zmiany, jakie zachodzą w Klubie w ostatnich miesiącach pozwalają nam chyba trochę bardziej na serio wierzyć w odmianę losu.

Natomiast gdy idzie o hokej to uznałbym, że w ostatnich miesiącach - paradoksalnie - było lepiej niż w piłce, choć tutaj też można było liczyć na więcej w roku stulecia istnienia tej sekcji.

Jak jednak będzie wyglądała przyszłość hokeja w Cracovii? Tego tym bardziej nie wiemy, możemy tylko domniemywać jaką ścieżką podążymy. Mówi się, że mamy się opierać w większej mierze na Polakach.

Być może to jest zatem dobry moment, żeby "wyjąć" Pawła Zygmunta z Litvínova, bo niewiele tam grywa, albo może udałoby się sprowadzić do nas Arona Chmielewskiego - on z kolei rozwiązał kontrakt w Ołomuńcu. W ten sposób można byłoby spróbować faktycznie oprzeć zespół na reprezentantach Polski.

Co do trenera Ziętary to mam mieszane uczucia i nie wiem co sądzić o tym wyborze Prezesa Dróżdża. Chyba byłby raczej zwolennikiem zatrudnienia jakiegoś młodego, sprawnego trenera ze Skandynawii - Fina, czy Szweda, który mógłby jakimś świeżym spojrzeniem ogarnąć naszą sekcję hokejową na nowo i ustawić w sposób, w ten sposób jaki jest to robione na zachodzie.

A Ziętara? No cóż, jest to kolejny polski, doświadczony szkoleniowiec, ale też trudno mi widzieć w tej osobie symptom jakiejś innowacyjności. Być może się mylę, daj Boże, żeby był to dla nas super trener, ale raczej nie wieszczę w najbliższym czasie jakiegoś gigantycznego przełomu dla pasiastego hokeja.

Jestem więc trochę rozczarowany tym ostatnim rokiem w Klubie - kolejny rok minął i cóż można napisać? Jak zwykle: wierzymy, że będzie lepiej! Mamy za sobą rok wielu wstrząsów: wielu wydarzeń niezaplanowanych, nieprzewidywalnych i dramatycznych. Z pewnych względów można to więc nawet zrozumieć, że zrodził on rozczarowujące efekty.

Gdyby przed rokiem ktoś nam powiedział, że w maju 2024 roku w Cracovii nie będzie ani Profesora Filipiaka, ani Jakuba Tabisza, ani Stefana Majewskiego, ani Jacka Zielińskiego, a w dodatku Rudolf Roháček przestanie być trenerem hokeistów to nikt by w to nie uwierzył, bo brzmiałoby to jak kompletna fantastyka. Teraz jednak wszystko to stało się faktem, mamy zupełnie nowe rozdanie.

Tak, czy owak - znajdujemy się dziś w bardzo ważnym momencie, bo już za kilka tygodni okaże się tak naprawdę co ta prezesowska "nowa miotła" nam przyniesie i w jaki sposób "zamiecie" nasz Klub w nowej odsłonie historycznej.

Miejmy nadzieję, że faktycznie pojawi się wkrótce na naszych koszulkach nowy sponsor, że zajdą zmiany kadrowe, które przełożą się na lepszą grę w kolejnym sezonie i że oglądanie "Pasów" będzie ulubionym zajęciem nie tylko nas, kibiców Cracovii, ale także kibiców innych drużyn, którzy po prostu będą chcieli pooglądać dobry futbol.

Leszek Kabłak

Leszek Kabłak  - jest byłym dziennikarzem polskich i europejskich mediów (m.in. EuroNews, RMF FM, TVP, TVN i Polsat). Obecnie jest właścicielem agencji marketingu internetowego, KaizenMedia.pl  

Od redakcji:

• #TerazPasyPRESS - to miejsce na Terazpasy.pl w którym dziennikarze sympatyzujący z Cracovią i/lub wypowiadający się o niej w mediach   dzielą się swoimi obserwacjami i przemyśleniami na temat najstarszego Klubu w Polsce.
• Jeśli chciałbyś zabrać publicznie głos w tej lub innej sprawie interesującej dla kibiców Cracovii prześlij swój tekst  na adres: admin/at/terazpasy.pl. Najciekawsze artykuły, listy i felietony opublikujemy. Redakcja zastrzega sobie jednocześnie prawo do skracania nadesłanych tekstów.