#SiemionOdSerca: Ten mecz obraził nas - kibiców
- To był mecz, który obnażył wszystkie nasze braki i zaniedbania oraz wręcz obraził nas, kibiców, oczekujących chociaż walki i determinacji. Zawodnicy na boisku reprezentują nie tylko siebie, sztab i prezesa, ale CRACOVIĘ i NAS KIBICÓW – pisze na Terazpasy.pl po wyjazdowym meczu z Pogonią Szczecin (2:5) Tomasz Siemieniec , były piłkarz i kierownik Cracovii.
Piątkowy mecz - dla tych około 1000 osób, które pojechały wspierać Cracovię w Szczecinie - zaczął się już o godzinie 8:33 na dworcu w Płaszowie. Tak, to my – nierozważni optymiści, na przekór faktom, obietnicom i kłamstwom, jedziemy, bo liczymy na CUD. No i niestety, nie doczekaliśmy się…
Mecz „nieprzyjaźni” zaczyna się niezłym pokazem laserowym, a później już rządzili kibice i zawodnicy (w tej kolejności).
Teraz o wydarzeniach boiskowych.
Skład jak zwykle inny, chociaż spodobała mi się zmieniona taktyka i ustawienie, co zaskoczyło nie tylko mnie, ale i całą Pogoń Szczecin. O dziwo, od pierwszej minuty to my zarządzaliśmy meczem. Tak, byliśmy drużyną o klasę lepszą. Rzut karny w 3. minucie, dzięki Rózdze, wykorzystany (choć znowu nie tak pewnie) przez Källmana, to przygrywka.
Później, mimo prób ataków rywali, to my – dzięki inteligentnie zastawianemu pressingowi – stworzyliśmy (również razy przy pomocy ich bramkarza) kilka sytuacji bramkowych. Pogoń pogubiona, zdezorganizowana i bezzębna. Druga bramka to zasługa fantastycznego podania Amariego i wykończenia Källmana. Tak było do około 25. minuty.
Trener gospodarzy, zaskoczony naszym ustawieniem, przeorganizował swój zespół i powoli zaczęli wracać do gry. Ta sytuacja z 25. minuty to pierwsze symptomy poprawy i wyciągania wniosków. Im bliżej końca pierwszej części, tym ataki Pogoni były bardziej zorganizowane i intensywne, a my niestety zaczęliśmy się gubić. Stojąc na sektorze, modliłem się, aby nie stracić bramki przed przerwą.
Nastąpiła niespodziewana przerwa w grze. Liczyłem, że ostudzi napędzonych szczecinian, ale było odwrotnie. Do tej pory zdemolowana pierwszymi minutami drużyna gospodarzy wręcz zdominowała naszych wystraszonych zawodników.
Po niezamierzonej przerwie w siedem minut przeciwnik odrobił straty. Po rzucie rożnym, przy znacznej przewadze wzrostu, dajemy sobie strzelić gola, a druga bramka to fenomenalny strzał głową – niestety, do własnej bramki. I KONIEC – idziemy do szatni. Teraz to my z opuszczonymi głowami i strachem w oczach, a gospodarze z uniesioną głową i pianą na ustach.
Po przerwie wychodzimy i nawet „próbujemy” coś powalczyć, ale już w 58. minucie Van Buren, na połowie boiska, zagrywa tak, że otrzymuje czerwoną kartkę (po co?). Aż na trybunach było widać, jak uchodzi z nas resztka powietrza.
Chociaż do „strzelenia” przez Pogoń bramki upłynęło sporo minut, to niestety – grając w osłabieniu – nie liczyliśmy na nic. I tak się stało. Tym razem Ghita popisał się wślizgiem w polu karnym (dramat, kolejny raz) i pomógł przeciwnikowi strzelić trzecią bramkę. O późniejszej naszej grze nie chce mi się pisać, ale wypada odnotować kolejne samobójcze trafienie Ghity i bramkę do szatni w 96. minucie.
To był mecz, który obnażył wszystkie nasze braki i zaniedbania oraz wręcz obraził nas, kibiców, oczekujących chociaż walki i determinacji. Zawodnicy na boisku reprezentują nie tylko siebie, sztab i prezesa, ale CRACOVIĘ i NAS KIBICÓW.
Odnosząc się tylko do piątkowego meczu – na boisku nie widać było drużyny. Pomysł na grę był, ale reakcji na bieżące zmiany (jak u przeciwnika) kompletnie brak. Wyciąganie wniosków, zarówno u sztabu, jak i zawodników – poziom ZERO. Braki kondycyjne widać gołym okiem. Wręcz panikę widać było zarówno na ławce (sztab), jak i na boisku podczas niekorzystnego przebiegu gry. Na placu chyba brak wodza i kapitana – nikt nie potrafi podnieść drużyny przy niepowodzeniu.
Na dzisiaj koniec, ale jeszcze do tego wrócę, bo przecież mamy dwa dłuuuuuuuuuuuuuugie tygodnie, aby coś zmienić.
Ten mecz wypadł dla kibiców w fatalnym miejscu i czasie. W Szczecinie dawno nas nie było, a wiele zaszłości podnosiło rangę tego widowiska. Dostaliśmy konkretnego "liścia" od piłkarzy i przez minimum dwa tygodnie musimy o tym myśleć i z drżeniem serca czekać na mecze z Puszczą i Stalą. Boiskowe poczynania nie napawają optymizmem.
Dla drużyny to natomiast czas na chociaż poprawienie i przećwiczenie pewnych boiskowych zachowań, a te dwa tygodnie spadają im z nieba. Do tej pory mocno gryzłem się w język na niektóre poczynania, ale ten mecz przelał czarę goryczy. Miała być CRACOVIA OD NOWA, a jest…
CRACOVIA TO MY!
Tomasz Siemieniec „Siemion”
Od redakcji:
- #SiemionOdSerca – [poprzednio: „Okiem (byłego) kierownika”] - to stałe miejsce na Terazpasy.pl w którym Tomasz Siemieniec, były piłkarz i kierownik Cracovii, dzieli się swoimi obserwacjami i przemyśleniami na temat najstarszego Klubu w Polsce.
- Jeśli chciałbyś zabrać publicznie głos w tej lub innej sprawie interesującej dla kibiców Cracovii prześlij swój tekst na adres: admin/at/terazpasy.pl. Najciekawsze artykuły, listy i felietony opublikujemy. Redakcja zastrzega sobie jednocześnie prawo do skracania nadesłanych tekstów.
Komentarze
Zaloguj się lub załóż nowe konto.
Zaloguj się lub załóż nowe konto.
?
toleczek
09:41 / 19.03.25
Toleczek
Kibic1995
12:22 / 19.03.25
Zaloguj aby komentować
Zaloguj aby komentować