Hokej: Złota drużyna 2007/08
Jeżeli ktoś pod koniec marca 2003 roku stwierdziłby, że hokeiści Cracovii nie tylko powrócą do Polskiej Ligi Hokejowej, ale przez następne cztery lata będą w niej rządzić i dzielić, popatrzono by na niego jak na hokejowego dyletanta, niegroźnego szaleńca i popukano się w czoło.
Tymczasem niewiarygodne, ale taka przepowiednia się sprawdziła. W play off 2003 roku ?Pasy? odpadły już z walki o awans do hokejowej elity w półfinale zKH Sanok. Rok później Cracovia już z dodatkiem Comarch w nazwie i z finansowym wsparciem prof. Janusza Filipiaka, bez większych problemów awansowała z I ligi do PLH, a w 2005 roku jako beniaminek zdobyła brązowy medal. W dzisiejszym zespole jest kilku graczy z tamtej drużyny.
W sezonie 2006 - 2007 był już złoty medal. Rok później kolejny brąz, a w poniedziałek 24 marca 2008 roku, po pokonaniu w szóstym meczu wielkiego finału GKS Tychy 2:0 (cała rywalizacja 4:2 dla Comarchu-Cracovii), kolejne złoto, już siódme w historii klubu. I jak twierdzili wszyscy hokeiści, głównie ci, dla których był to już drugi w Cracovii złoty krążek, ten tytuł był szczególnie dla nich cenny.
Wydawać by się mogło, że złoto od złota się nie różni. A jednak. W 2006 roku drużyna z Leszkiem Laszkiewiczem, który powrócił z Milano Vipers, była zdecydowanym faworytem do mistrzowskiego tytułu, a gdyby go nie zdobyła, uznano by to w klubie, i słusznie, za porażkę. Krakowianie jednak mistrzostwo wywalczyli bez większych problemów. Inaczej było przed ostatnim sezonem.
- Nie ma dwóch zdań, faworytem do tytułu jest tyski GKS - twierdził przed sezonem krakowski szkoleniowiec, Rudolf Rohaczek, który objął Cracovię w grudniu 2004 roku. - To drużyna mająca w składzie najwięcej doświadczonych graczy, wśród których są sami aktualni i byli reprezentanci kraju. Tyszanie wyciągnęli wnioski z poprzednich sezonów i mają liczną kadrę. Co oczywiście nie oznacza, że nie zrobimy wszystkiego, by to nie GKS świętował tytuł mistrzowski.
I nie była to bynajmniej asekuracja. Od czterech lat trwa w Cracovii proces budowy drużyny. Stąd dość częsta rotacja w składzie przed kolejnymi sezonami. Tyszanie mieli już kadrę ustabilizowaną. Do tego większość nowych graczy, którzy trafili do Cracovii to byli młodzi hokeiści, a wiadomo, że w play off w cenie jest przede wszystkim doświadczenie. Do tego doszła wymiana wszystkich obcokrajowców.
Sezon zasadniczy potwierdził, że GKS Tychy i Cracovia są zdecydowanie najsilniejszymi zespołami w PLH. Na długo przez zakończeniem tej fazy rozgrywek wiadomo było, że zajmą dwa pierwsze miejsca przed play off.
Jedyną niewiadomą było, który do niego wystartuje z uprzywilejowanej, pierwszej, pozycji. Padło na tyszan. Na kilka kolejek przed zakończeniem serii zasadnicze j, lider krakowian, Leszek Laszkiewicz wygłosił dość zaskakującą opinię.
- Nie interesują już nas mecze tej fazy - powiedział Leszek Laszkiewicz. - Teraz myślimy już tylko o play off. W poprzednim roku wystartowaliśmy do niego z pierwszej pozycji, a przegraliśmy finał rzutami karnymi z Podhalem. Miejsce przed najważniejszą fazą nie jest najważniejsze. Trzeba być w najwyższej formie, a wtedy nieważne jest gdzie się gra. U siebie czy na wyjeździe.
Krakowianie do play off przygotowywali się nader starannie. Nie tylko pod względem czysto sportowym, ale i organizacyjnym. W styczniu i lutym pozyskano aż trzech nowych obcokrajowców. I to uznanych w kraju. Czwórkę Słowaków - obrońcę Vladimira Burila i napastników - Josefa Mihalika, Rudolfa Vercika i Andreja Kmeća. Dwóch pierwszych szczególnie dużo wniosło do gry zespołu, będąc jej liderami. Vercik też zdobył w pierwszej fazie play off kilka ważnych bramek, zaś Kmeć niestety praktycznie cały pobyt w Krakowie przechorował.
- Mamy przed play off sześciu obcokrajowców, czyli jeden nie będzie grał - stwierdził Rudolf Rohaczek. - Ale chodzi nam nie tylko o zabezpieczenie na wypadek kontuzji, ale i o rywalizację między nimi. I przyniosło to znakomity efekt.
Czeski napastnik, Marek Badźo przez kilka spotkań nie mieścił się w składzie meczowym. Podziałało to na niego na tyle pozytywnie, że play off, a szczególnie finał z Tychami, był zdecydowanie najlepszy w jego wykonaniu, w kontekście całego sezonu. I zagra w ?Pasach" również w najbliższych rozgrywkach.
Comarch-Cracovia bez większych problemów sforsował kolejne przeszkody w drodze do finału - TKH Toruń i sosnowieckie Zagłębie. Ale tutaj czekał główny faworyt ? tyski GKS. Z wyjątkiem pierwszego meczu w Tychach (l:5 dla Cracovii) wszystkie pozostałe były prawdziwymi bataliami ?na śmierć i życie".
Kolejne cztery kończyły się wygraną, jednego lub drugiego zespołu, jedną bramką. Przed szóstym meczem ?Pasy" prowadziły w całej rywalizacji 3:2. Grały w Krakowie. Mecz rozgrzał wypełnioną po brzegi halę do czerwoności. Bramka Jarosława Kłysa w 28 minucie i gol Vladimira Burila do pustej bramki w 59 minucie sprawiły, że ponad trzy tysiące kibiców mogło wykrzyczeć - ?Mistrz, mistrz, Cracovia".
- Ten tytuł się nam należał - powiedział po spotkaniu niesamowicie zmordowany Leszek Laszkiewicz. - A szczególnie cieszy, że przypadł nam po tak ciężkiej, twardej i wyrównanej walce. Dlatego ma dodatkowy smak.
Lider Comarchu-Cracovii przygotowuje się z drużyną do kolejnego sezonu. Będzie on nie mniej ciężki i męczący od poprzedniego. Krakowianie chcą bowiem nie tylko obronić tytuł, ale i dobrze zaprezentować się w Continental Cup. A to ostatnio polskim zespołom jakoś się nie udawało.
Paweł Guga ? Polska Gazeta Krakowska
Fot. Biś
Komentarze
Zaloguj się lub załóż nowe konto.
Zaloguj się lub załóż nowe konto.