Cracovia po remisie ze Śląskiem i wygranej Górnika z Polonią Bytom osunęła się niemal na samo dno ligowej tabeli, bo wyprzedza Górnika jedynie lepszym bilansem bezpośrednich meczów. Pasom widmo spadku już ewidentnie zagląda w oczy, tym bardziej, że w ostatnich 6 kolejkach aż 3 razy zmierzą się z zespołami ścisłej czołówki.

Trudne wyjazdy

W spotkaniach z Polonią Warszawa i Bełchatowem (u siebie) oraz Lechem (na wyjeździe) to rywale Cracovii będą faworytami. Są jeszcze trzy pojedynki z konkurentami w walce o utrzymanie, ale dwa z nich - z Polonią Bytom i Odrą - odbędą się na boiskach przeciwników, gdzie Pasy tracą sporo na wartości. Drużyna z 12 wyjazdów przywiozła zaledwie 5 punktów.

Poza tym zespół nie wytrzymuje presji towarzyszącej walce o ligowy byt. Zwracał na to uwagę trener Artur Płatek i zimą sprowadzał piłkarzy, którzy mieli mentalnie wzmocnić zespół. Jednak z 7 nowych zawodników tylko 2 przebiło się do podstawowego składu, więc na Kałuży przeszacowano ich możliwości.

Cracovia nadal jest miękkim psychicznie zespołem. - Kiedy głupio tracisz bramkę, to zaczyna się nerwowość i walka z czasem, żeby za wszelką cenę zdobyć tą zwycięską - tak załamanie Pasów w II połowie meczu ze Śląskiem tłumaczył Sławomir Szeliga. Paweł Nowak przyznał zaś: - Wychodzimy na boisko z przekonaniem, że koniecznie musimy wygrać. Koncentrujemy się na tym, przez co nie potrafimy wziąć ciężaru gry na siebie i przytrzymać piłki. Akcje są rwane i wkrada się do naszej gry dużo nerwowości. Ten brak pewności siebie jest największą bolączką Cracovii. Powoduje, że drużyna ma długie przestoje.

- Gramy dobrą pierwszą połowę, prowadzimy 1:0 i w przerwie mówimy sobie, że drugą połowę chcemy zagrać podobnie. A to nie wychodzi - stwierdził Paweł Sasin. To samo słychać po innych meczach Pasów. Stać je na co najwyżej 45 minut porządnej piłki.

Fatalny puchar

Trzeba pamiętać, że przyczyną kłopotów jest także start w Pucharze Intertoto. Powrót do Europy okazał się przekleństwem klubu. Cracovia latem w słabym stylu uległa Szachtiorowi Soligorsk, a zakłócony został rytm przygotowań do sezonu. Piłkarze nie zdążyli odpocząć, przystąpili do nowych rozgrywek niemal z marszu i to jesienią było widać.

Z kryzysem nie poradził sobie trener Stefan Majewski, więc po 10 kolejkach prezes Janusz Filipiak zwolnił go i mianował Artura Płatka. Ten w końcówce rundy dopiero poznawał drużynę. Pasy miały jednak wiosną ruszyć z kopyta i w pierwszych 3 meczach zdobyły 6 ?oczek". Potem zespół stracił rozpęd. Wysoko uległ na boiskach Wisły i Legii, ale co gorsze, nie zdołał pokonać na własnym terenie Ruchu i Śląska. - Wygrywanie meczów na własnym boisku jest podstawą do tego, żeby myśleć o utrzymaniu się w lidze - zauważył Marcin Cabaj.

Rolę lidera próbuje brać na swoje barki Bartosz Ślusarski. Można mu pogratulować ambicji, waleczności i cywilnej odwagi, bo ?Ślusarz" nie szuka tanich wymówek. - Nie ma co gadać, że nie trafiłem do bramki, bo ktoś mnie kopnął czy miałem piłkę na swojej gorszej nodze. Powinienem wykorzystywać chociaż część bramkowych sytuacji. Mam do siebie pretensje zwłaszcza za mecz z Ruchem - ocenił napastnik, którego wysiłki nie przekładają się na konkrety. Ostatnią bramkę strzelił 14 marca, a bez jego trafień uratowanie się przed spadkiem będzie chyba niemożliwe.

Mecz o wszystko

Rzuca się też w oczy słaba gra defensywna zespołu. Płatek miał o to pretensje po meczu z Legią, a w spotkaniu ze Śląskiem nieoczekiwanie zdjął z boiska Sasina. Tłumaczył potem, że Sasin zaczął odpuszczać w kryciu i przez to urwanie głowy z Januszem Gancarczykiem miał Marek Wasiluk. Trener niewielu jednak przekonał, bo Sasin grał lepiej od Wasiluka, a wprowadzony Maciej Murawski przyczynił się do straty gola na 1:1.

Wcześniej zarzucano Płatkowi częste rotacje w składzie. Być może powinien był postawić na węższą grupę, jednak to nie dawało gwarancji, że będzie lepiej. Tym bardziej, że dwa ważne ogniwa - Piotr Polczak i Arkadiusz Baran - wypadły z przyczyn niezależnych od szkoleniowca. To wszystko przestanie być jednak wkrótce istotne. Liczyć się będzie tylko to, czy zespołowi ze stabilnym i przyzwoitym budżetem (około 18 min zł) udało się umknąć spadku do I ligi.

Marek Gilarski - Przegląd Sportowy