W tym miejscu oraz na naszym profilu fb.com/terazpasy  przekazywać będziemy najważniejsze informacje z meczu, a po jego zakończeniu zamieścimy relację z meczu oraz bezpośrednie transmisje z konferencji prasowej oraz pomeczowych wywiadów.Śledź przebieg tego meczu na fb.com/terazpasy :

.

Śląsk Wrocław - Cracovia 4:0 (3:0)

• 1:0 Petrow 2,
• 2:0 Exposito 34
• 3:0 Samiec-Talar 43,
• 4:0 Żukowski 88.

Śląsk: Leszczyński – Macenko, Paluszek (27 Konczkowski), Bejger – Samiec-Talar (81 Jezierski), Petkow, Petrow, Leiva – Schwarz, Pokorny – Exposito (81 Żukowski).

Cracovia: Hrosso – Ghita, Glik, Skovgaard – Kakabadze (62 Rózga), Sokołowski (77 Maigaard), Knap (62 Atanasov), Olafsson (69 Jaroszyński) – Makuch (69 Bochnak), Rakoczy – Kallman.

Sędziowali: Piotr Lasyk (Bytom) oraz Krzysztof Myrmus (Skoczów), Damian Rokosz (Siemianowice Śl.).

Żółte kartki: Exposito (24) - Glik (19), Knap (60), Skovgaard (84).

Czerwona kartka: Knap (druga żółta, na ławce, 63)

Widzów: 22 005.

Dzień Świstaka à rebours

Cracovia we Wrocławiu przeżyła po raz kolejny to samo wydarzenie co przed tygodniem. Podobnie jak w zeszły piątek tak i w kolejny udziałem "Pasiaków" stał się prawdziwy pogrom: gospodarze panowali na boisku bez żadnych niedomówień już od pierwszych minut spotkania, mecz "ustawiła" szybko strzelona bramka, a kolejne były tylko kwestią czasu i rzetelnym odzwierciedleniem boiskowych zmagań jeden zespół rozdawał karty. O ile siedem dni wcześniej podopieczni duetu trenerskiego Kroczek-Jasik byli bezwzględnymi pogromcami, o tyle tym razem odnaleźli się w roli gromionego.

"Pasiacy" jechali do Wrocławia z wielkimi nadziejami na ostateczne przypieczętowanie ligowego bytu, tymczasem wracają do domu nie tylko bez punktów, lecz także z najwyższą w tym sezonie porażką.

Mecz zaczął się najgorzej, jak tylko można to sobie wyobrazić w starciu zespołu walczącego na własnym stadionie o mistrzostwo z zespołem walczącym o utrzymanie: pretendent do tytułu już po 80 sekundach wyszedł na prowadzenie i uskrzydlony dopingiem ponad 20 tysięcy kibiców znalazł się "na kursie i na ścieżce" do powrotu na fotel lidera.

Gola otwierającego wynik meczu należy zapisać bezsprzecznie na konto duetu obronnego Glik-Skovgaard, który fatalnie zachował się już przy pierwszym bitym przez gospodarzy rzucie rożnym i pozwolił Petrovowi zdyskontować strzałem głową dobre dośrodkowanie Schwartza.

Następnie mecz miał fazę, w której Śląsk cofnął się na swoją połowę i próbował wciągać na nią Cracovię, licząc na kontrataki. Ta gra wydawała się nieco ryzykowna, jednak gospodarze wiedzieli co robią i gdy tylko nadarzała się okazja rzucali się na gości niczym wilki.

Gracze Magiery szybko operowali piłką, często wymieniając podania z pierwszej piłki - to rodziło wprawdzie trochę kiksów, czy niedokładności, ale per saldo było to opłacalne założenie. Doskok, szybkie przenoszenie ciężaru gry, gra z pierwszej piłki, pół-pressing - wszystko się w grze wrocławian zazębiało i to właśnie pozwoliło im zdobyć drugą bramkę.

Wykorzystując nieporadność i brak zdecydowania obrońców "Pasów" - przede wszystkim Glika - Śląsk rozegrał atak na jeden kontakt i najlepszy strzelec Ekstraklasy, Exposito, mógł świętować zdobycie 18. bramki w sezonie.

Cracovia dla odmiany rozgrywała swoje akcje wolno, bez przekonania, jakby zaskoczona planem taktycznym, który przeciwko niej wycyzelował rywal. Pod tym względem przypominało to nieco mecz z Puszczą, z tą "drobną" różnica, że dla Puszczy wynik 1:0 był na wagę złota, podczas gdy dla Śląska 1:0, a nawet 2:0 - to była dopiero "rozgrzewka". Po wielu nieudanych meczach tej wiosny "Wojskowi" zamierzali iść za ciosem, gdy w końcu znów wyglądali na boisku jak zespół, który jesienią podbijał stadiony Ekstraklasy jeden po drugim, udowadniając tym samym, że nie zamierzają wypisywać się z walki o tytuł.

Jeszcze przed przerwą na 3:0 podwyższył Samiec-Talar, któremu piłkę na głowę "dograł" Skovgaard - był to oczywisty, pechowy kiks obrońcy Cracovii, sytuacja jednak sama w sobie oddawała doskonale "ducha" pierwszej połowy: Śląsk "wyciskał" z linii defensywnych "Biało-Czerwonych" błąd za błędem, nie dawał im wytchnienia i całkowicie pozbawił pewności obrońców, którzy w poprzednich dwóch kolejkach świecili przykładem i pochwalić się mogli "zerem z tyłu".

Tym razem Cracovia zaprezentowała niestety zero z przodu, co zresztą na konferencji otwarcie przyznał trener Jasik mówiąc, że zespół nie miał żadnych atutów w ofensywie. Pierwszy i jedyny celny strzał na bramkę oddał pod koniec meczu zmiennik Bochnak, a wprowadzenie Rózgi również nie przyniosło wielkich zmian.

Bo i tym razem przynieść chyba nie mogło - rywal był zbyt dobrze dysponowany, zbyt dobrze ustawiony i zbyt zmotywowany do tego, by wysokiego zwycięstwa nie wypuścić z rąk. A rzeczony Rózga, choć miał swój udział przy golu, to niestety nie dla "Pasów", a dla Śląska właśnie: zostając na asekuracji jako ostatni zawodnik w tyłach przegrał on pojedynek główkowy z Żukowskim i tym sposobem po błyskawicznym kontrataku gospodarze ustalili wynik spotkania na 4:0.

Optymizm, który wlał w serca kibiców Cracovii poprzedni mecz z Górnikiem musi zatem ustąpić ponownie miejsca delikatnej obawie, bowiem Liga dla "Pasów" wciąż jeszcze nie jest utrzymana.

Obawa ta pozostanie mimo wszystko "delikatna" o ile Korona nie sprawi niespodzianki w Białymstoku i drugi pretendent do tytułu zaprezentuje podobną jakość, pomysł na grę i determinację co zespół trenera Magiery. Za tydzień natomiast kolejna szansa - tym razem ostatnia przed własnymi kibicami - aby nie oglądając się na nikogo innego temat utrzymania definitywnie zamknąć.

Na razie jednak Cracovia pozostaje z 36 punktami na koncie w relatywnie bliskiej relacji z kreską oddzielającą przeklętą strefę spadkową od szczęśliwców, którzy zachowają w przyszłym sezonie miano klubów ekstraklasy.

Paweł Mazur "Depesz"